Το ρυθμιστικό πλαίσιο της τραπεζικής διακυβέρνησης

La τραπεζική διακυβέρνηση, δηλαδή τις διαδικασίες και τα όργανα που έχουν δημιουργηθεί για την κατεύθυνση και τον έλεγχό τους, είναι ένα κρίσιμο ζήτημα για τη σταθερότητα του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Τα τραπεζικά σκάνδαλα των τελευταίων δεκαετιών έχουν αναδείξει τη σημασία ενός στέρεου ρυθμιστικού πλαισίου στον τομέα αυτό.

Ως εκ τούτου, οι ρυθμιστικές αρχές ενίσχυσαν σταδιακά απαιτήσεις για τη βελτίωση των πρακτικών της διακυβέρνησης. Νέα διεθνή και ευρωπαϊκά πρότυπα έχουν συμπληρώσει την εθνική νομοθεσία για να παρέχουν ένα πλαίσιο για την τραπεζική διακυβέρνηση.

Σε αυτό το άρθρο, θα κάνουμε μια επισκόπηση του βασικές κανονιστικές μεταρρυθμίσεις που διέπουν την τραπεζική διακυβέρνηση.

Μια το πράγμα είναι σίγουρο:Οι μέτοχοι, τα διευθυντικά στελέχη, τα διευθυντικά στελέχη και οι εποπτικές αρχές των τραπεζών αντιμετωπίζουν πλέον αυξημένες απαιτήσεις όσον αφορά τον εσωτερικό έλεγχο, τη διαχείριση κινδύνων και την παρακολούθηση. Αυτές οι ρυθμιστικές εξελίξεις στοχεύουν να διασφάλιση της βιωσιμότητας του τραπεζικού συστήματος.

Πάμε!!

🌿 Τι είναι οι τραπεζικοί κανονισμοί;

Πρώτα απ 'όλα, είναι απαραίτητο να γίνει διάκριση προληπτική ρύθμιση ρύθμισης ή εποπτείας που αποτελούν τραπεζικούς κανονισμούς.

Ο πρώτος είναι ο καθορισμός των κανόνων λειτουργίας, ενώ ο δεύτερος είναι η επιβολή τους και ενδεχομένως η επιβολή κυρώσεων για παραβιάσεις. Είναι, συνεπώς μηχανισμός διακυβέρνησης.

Εξ ορισμού, τραπεζικές προληπτικές ρυθμίσεις είναι το σύνολο των μέτρων που μειώνουν ή αναλαμβάνουν καλύτερα τους κινδύνους που δημιουργούνται από τα διάφορα στοιχεία του τραπεζικού συστήματος.

Άρθρο που πρέπει να διαβάσετε: Ποιοι είναι οι ισλαμικοί τραπεζικοί κίνδυνοι;

Το να μιλάμε για το ρυθμιστικό πλαίσιο της τραπεζικής διακυβέρνησης σημαίνει να μιλάμε για ρύθμιση και εποπτεία. Εκεί τραπεζική ρύθμιση και εποπτεία Ως εκ τούτου, εμφανίζονται ως βασικά στοιχεία προς ενσωμάτωση προκειμένου να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του ιδρύματος.

Η ρύθμιση συμβάλλει εν μέρει στην επίλυση των προβλημάτων πληροφοριακής ασυμμετρίας μεταξύ δανειοληπτών και δανειστών που δημιουργούν προβλήματα δυσμενούς επιλογής και ηθικού κινδύνου.

Το ρυθμιστικό πλαίσιο της τραπεζικής διακυβέρνησης απαιτεί συμμόρφωση με κανονισμούς προληπτικής εποπτείας. Η προληπτική ρύθμιση επιτρέπει:

να εναρμονιστεί τις προϋποθέσεις για την άσκηση τραπεζικού ανταγωνισμού, προκειμένου να διατηρηθεί η σταθερότητα και η σταθερότητα του συστήματος·

Να ενισχυθεί τραπεζική ασφάλεια με τη θέσπιση προτύπων για τα ίδια κεφάλαια και τη χρήση τους·

να προσαρμοστώ τη λειτουργία των τραπεζών στις εξελίξεις της αγοράς.

🌿 τραπεζικές ρυθμιστικές αρχές

Η συμμόρφωση με τα πρότυπα προληπτικής εποπτείας διασφαλίζεται από ορισμένους φορείς των οποίων οι ρόλοι είναι σημαντικοί. Είναι :

 ✔</s> Επιτροπή της Βασιλείας 

Αποστολή της είναι η ενίσχυση ασφάλεια και αξιοπιστία του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Να θεσπιστούν ελάχιστα πρότυπα όσον αφορά την προληπτική εποπτεία. διάδοση και προώθηση των βέλτιστων τραπεζικών και εποπτικών πρακτικών και προώθηση της διεθνούς συνεργασίας στον τομέα της προληπτικής εποπτείας.

✔</s> Η Αρχή Χρηματοοικονομικών Αγορών 

Ο ρόλος της είναι να διασφαλίζει την προστασία των αποταμιευτών στο πλαίσιο των εταιρειών που ζητούν δημόσια αποταμίευση. Ως μέρος της εισαγωγής χρηματοπιστωτικών μέσων στις χρηματοπιστωτικές αγορές, διασφαλίζει την κανονικότητα των πληροφοριών που παρέχονται στους παίκτες.

✔</s> Η Συμβουλευτική Επιτροπή Δημοσιονομικής Νομοθεσίας και Ρύθμισης 

Αποστολή του είναι να γνωμοδοτεί για όλα τα σχέδια κανονιστικών κειμένων γενικής εμβέλειας που αφορούν στον τραπεζικό, χρηματοοικονομικό και ασφαλιστικό τομέα, κατόπιν παραπομπής του Υπουργού Οικονομίας.

✔</s> Η Επιτροπή Bancaire έγινε η Προληπτική Εποπτική Αρχή τον Ιανουάριο του 2010

Αυτή η επιτροπή είναι υπεύθυνη για την παρακολούθηση της συμμόρφωσης με τις νομοθετικές και κανονιστικές διατάξεις που ισχύουν γι' αυτές και για την τιμωρία τυχόν παραβιάσεων που διαπιστώνονται. Εξασφαλίζει επίσης την τήρηση των κανόνων καλής συμπεριφοράς του επαγγέλματος.

🌿 Πηγές αποτυχιών τραπεζικής διακυβέρνησης

Το ρυθμιστικό πλαίσιο της τραπεζικής διακυβέρνησης επιδιώκει μείωση των αστοχιών. Στην πραγματικότητα, η ατέλεια της αγοράς είναι ένας από τους παράγοντες που εξηγούν τις χρεοκοπίες τραπεζών.

Η φύση της αγοράς προκαλεί ατέλειες που δημιουργούν δυσλειτουργίες που μπορεί να οδηγήσουν σε οικονομική κρίση. Αυτή είναι η ασυμμετρία πληροφοριών.

Χαρακτηρίζει κάθε κατάσταση όπου δύο (ή περισσότερα) άτομα πρέπει να λάβουν σημαντικές αποφάσεις σχετικά με το ίδιο γεγονός. Αλλά δεν έχετε την ίδια ποσότητα και ποιότητα πληροφοριών για αυτό το συμβάν. Μπορεί να είναι εθελοντικό ή όχι.

Η ασυμμετρία πληροφοριών οδηγεί τα μέρη σε δυσμενείς επιλογές και ηθικό κίνδυνο.

✔</s> Δυσμενής επιλογή

Η δυσμενής επιλογή ή η αντι-επιλογή είναι ένα στατιστικό και οικονομικό φαινόμενο. Είναι ένα μορφή σύγκρουσης αντιπροσώπων. Σε μια σχέση αντιπροσωπείας, αυτό το πρόβλημα βασίζεται ουσιαστικά στην αβεβαιότητα σχετικά με τον τύπο του πράκτορα, σε αντίθεση με τον ηθικό κίνδυνο.

Αυτό το πρόβλημα της δυσμενούς επιλογής είναι ακόμη πιο έντονο στις τραπεζικές εταιρείες όπου η σχέση είναι σε πολλά επίπεδα.

Σε έναν ιδανικό κόσμο, à la Arrow-Debreu όπου οι πληροφορίες είναι τέλειες και δωρεάν, η τράπεζα μπορεί να προβλέψει τις ενέργειες του δανειολήπτη και να ορίσει επιτόκιο σε επίπεδο αντίστοιχο με τον κίνδυνο του έργου.

Σε αυτή την περίπτωση, η κλασική θεωρία υποθέτει ότι μια αύξηση του κινδύνου θα οδηγήσει σε αύξηση του επιτοκίου, καθώς η αβεβαιότητα χαρακτηρίζεται από ατελείς και ασύμμετρες πληροφορίες μεταξύ των διαφορετικών παραγόντων.

✔</s> Ηθικός κίνδυνος ή ηθικός κίνδυνος

Εξ ορισμού, ο ηθικός κίνδυνος δηλώνει μια διεστραμμένη επίδραση που μπορεί να εμφανιστεί σε ορισμένες καταστάσεις κινδύνου, σε μια σχέση μεταξύ δύο πρακτόρων ή δύο συμβαλλόμενων μερών.

Ο ηθικός κίνδυνος πρωτοεμφανίστηκε στις ασφαλιστικές και τραπεζικές εργασίες. Ήταν η πιθανότητα ότι ένας ασφαλισμένος αυξήστε την ανάληψη κινδύνου, σε σύγκριση με την κατάσταση όπου θα επωμιζόταν πλήρως τις αρνητικές συνέπειες μιας αξίωσης.

Στις τραπεζικές επιχειρήσεις, η αύξηση των επιτοκίων μπορεί να ενθαρρύνει τους δανειολήπτες, μετά τη λήψη του δανείου τους, να αναλάβουν περισσότερα επικίνδυνα έργα από ό,τι αναμενόταν για να αυξήσουν τα κέρδη τους.

Έτσι, ο ηθικός κίνδυνος αντιστοιχεί σε μια κατάσταση όπου η ελλιπής πληροφόρηση προέρχεται από μη παρατηρήσιμες ενέργειες και συμπεριφορές. Είναι μια μορφή μετασυμβατικός οπορτουνισμός που συμβαίνει όταν οι ενέργειες που υλοποιούνται δεν μπορούν να διακριθούν.

άρθρο για να διαβάσετεe: Ποια είναι τα στοιχεία του Ισλαμικού Χρηματοοικονομικού Συστήματος;

Για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων ηθικού κινδύνου και δυσμενούς επιλογής, αποδεικνύεται ότι είναι η χρηματοοικονομική διαμεσολάβηση πιο αποτελεσματική στην επίλυση προβλημάτων κίνητρα που επηρεάζουν την πιστωτική αγορά στο πλαίσιο της ασύμμετρης πληροφόρησης.

🌿 Η χρηματοοικονομική διαμεσολάβηση ως λύση σε προβλήματα ασυμμετρίας πληροφοριών

✔</s> Το κόστος των συναλλαγών

Ένα κόστος συναλλαγής είναι ένα κόστος που συνδέεται με μια οικονομική ανταλλαγή, συγκεκριμένα μια συναλλαγή αγοράς. Το κόστος αυτό δεν λαμβάνεται υπόψη στο πλαίσιο καθαρού και τέλειου ανταγωνισμού. Μπορεί να είναι άμεσο (προμήθεια χρηματιστηρίου) ή έμμεσο.

Όλα τα κόστη που προκαλούνται από αυτές τις ενέργειες αποτελούν το κόστος συναλλαγής που ο Carl J. Dahlman (1979) ομαδοποιεί σε τρεις κατηγορίες:

Κόστος έρευνας και πληροφόρησης : αναζήτηση, σύγκριση της σχέσης ποιότητας/τιμής των διαφόρων προσφερόμενων υπηρεσιών, έρευνα αγοράς κ.λπ. Πρόκειται επίσης γιακόστος διαπραγμάτευσης και απόφασης : σύνταξη και σύναψη σύμβασης κ.λπ.

Έξοδα παρακολούθησης και επιβολής : ποιοτικός έλεγχος της υπηρεσίας, επαλήθευση της παράδοσης κ.λπ.

Αυτή η ιδέα καθιστά δυνατή την εξήγηση, σύμφωνα με τον Coase, γιατί όλες οι συναλλαγές δεν είναι συναλλαγές αγοράς και, επομένως, η ύπαρξη εταιρειών ή εταιρειών, που μπορούν να περιορίσουν αποτελεσματικά αυτά τα κόστη επιβάλλοντας τη συνεργασία μεταξύ των εργαζομένων.

Έτσι, κατανοούμε γιατί το κόστος συναλλαγής είναι ο πρώτος επεξηγηματικός παράγοντας για την παρουσία χρηματοπιστωτικών ενδιάμεσων φορέων. Αυτά τα κόστη αντιπροσωπεύουν ο λόγος ύπαρξης » η δραστηριότητα των διαμεσολαβητών (Descamps και Soicot, 2002).

Όταν έχουμε να κάνουμε με μικροαποταμιευτές και δανειολήπτες, το κόστος της έρευνας είναι απαγορευτικό.

Η ύπαρξη τραπεζών δικαιολογείται από την ικανότητά τους να κινητοποιούν αποταμιεύσεις. Αυτή η εξοικονόμηση είναι στην υπηρεσία μακροπρόθεσμων επενδύσεων, διατηρώντας ταυτόχρονα τη ρευστότητα των καταθετών και τη βιωσιμότητα της χρηματοδότησης.

✔</s> Διαφοροποίηση χαρτοφυλακίου

Η έννοια του διαποικίληση αναφέρεται στην ποικιλομορφία των τίτλων που συνθέτουν ένα χαρτοφυλάκιο. Ένα χαρτοφυλάκιο που περιέχει μόνο έναν τίτλο δεν διαφοροποιείται. Η διαφοροποίηση είναι επομένως μια μέθοδος διαχείρισης του κινδύνου απώλειας κεφαλαίου.

Η διαφοροποίηση του χαρτοφυλακίου θα πρέπει να καταστήσει δυνατή την προστασία έναντι των κινδύνων που συνδέονται με την κατοχή περιορισμένου αριθμού τίτλων.

Αυτό είναι που ψάχνω χρηματοπιστωτική διαμεσολάβηση. Όλες οι προσεγγίσεις στη χρηματοπιστωτική διαμεσολάβηση συμφωνούν στην ανάγκη μετριασμού των κινδύνων της άμεσης επαφής μεταξύ δανειοληπτών και δανειστών.

Η ικανότητα διαφοροποίησης των χαρτοφυλακίων είναι μια άλλη σημαντική λειτουργία της χρηματοπιστωτικής διαμεσολάβησης που εξηγεί την υπεροχή τους στη χρηματοδότηση της οικονομίας.

Η χρηματοοικονομική θεωρία διδάσκει ότι μέρος του κινδύνου χαρτοφυλακίου μπορεί να εξουδετερωθεί με διαφοροποίηση περιουσιακών στοιχείων περιέχει.

Η αποστροφή διαφοροποιημένου κινδύνου καθιστά επίσης απαραίτητη την παρουσία χρηματοπιστωτικών διαμεσολαβητών, για τους οποίους ο κίνδυνος είναι εγγενές μέρος της επιχείρησής τους, ενώ οι μη χρηματοοικονομικοί πράκτορες τον αποδέχονται μόνο απαιτώντας ασφάλιστρα. πολύ μεγάλο για τον δανειστή.

Οι μη χρηματοοικονομικοί πράκτορες θα μεταφέρουν τους κινδύνους σε ενδιάμεσους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς με αντάλλαγμα τη μείωση των κερδών τους.

✔</s> Κόστος πληροφόρησης

Η χορήγηση πίστωσης είναι μια απόφαση μη αναστρέψιμη και επικίνδυνη. Η απόδοση της επένδυσης εξαρτάται από το μέλλον και από μια λίγο πολύ λεπτομερή ανάλυση της παρούσας κατάστασης.

Καθώς το μέλλον είναι αβέβαιο, στις περισσότερες περιπτώσεις ο δανειστής δεν έχει αρκετές πληροφορίες για τους δανειολήπτες του, κάτι που μερικές φορές προκαλεί κολοσσιαίο κόστος. Είναι κόστος πληροφόρησης.

Ωστόσο, εάν θέλετε να πάρετε τον έλεγχο των προσωπικών σας οικονομικών σε έξι μήνες, σας συνιστώ ανεπιφύλακτα αυτόν τον οδηγό.

ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΣΗ ΣΑΣ ΑΦΗΣΤΕ ΤΗΝ ΘΕΣΗ ΣΑΣ ΣΤΑ ΣΧΟΛΙΑ