Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τα πιρούνια στην κρυπτογραφία

Στον κόσμο κρυπτονομισμάτων, χρησιμοποιούμε το όνομα πιρούνι για να ορίσετε μια αλυσίδα μπλοκ που χωρίζεται σε δύο διαφορετικές οντότητες από ένα συγκεκριμένο μπλοκ στην περίπτωση ενός « σκληρό πιρούνι " ή υπόκειται σε σημαντική ενημέρωση σε όλο το δίκτυό της σε περίπτωση " μαλακό πιρούνι ". Όπως γνωρίζετε, καμία ομάδα δεν έχει τον πλήρη έλεγχο ενός δικτύου blockchain. Κάθε χρήστης σε ένα δίκτυο μπορεί να συμμετέχει, υπό την προϋπόθεση ότι ακολουθεί έναν καθορισμένο μηχανισμό που ονομάζεται αλγόριθμος συναίνεσης. Ωστόσο, τι συμβαίνει εάν αυτός ο αλγόριθμος πρέπει να αλλάξει;

Λοιπόν, ένα πιρούνι είναι το αποτέλεσμα μιας τροποποίησης του πρωτοκόλλου συναίνεσης του blockchain. Ένα σκληρό πιρούνι συμβαίνει εάν ένα νέο blockchain διαχωρίζεται μόνιμα από το αρχικό blockchain.

Όλοι οι χρήστες του δικτύου πρέπει στη συνέχεια να ενημερώσουν το λογισμικό τους για να συνεχίσουν να συμμετέχουν. Το Bitcoin Cash Fork του αρχικού blockchain Bitcoin είναι το πιο γνωστό παράδειγμα σκληρού πιρουνιού.

Σε αυτό το άρθρο θα μιλήσουμε για την έννοια του "πιρούνι» στην κρυπτογραφία. Αλλά πριν από αυτό, σας συμβουλεύουμε να διαβάσετε το άρθρο μας σχετικά το Κρυπτογραφικό Μηδέν.

Allons-y

Τι είναι το πιρούνι στην κρυπτογραφία;

Στην αρχή, υπήρχε Bitcoin, η οποία σχεδιάστηκε για να λειτουργεί ως αποκεντρωμένη ψηφιακή εναλλακτική λύση στα μετρητά. Με τον καιρό εμφανίστηκαν πιο εξειδικευμένα νομίσματα, όπως π.χ Ripple et Monero. αυτοί νέα κρυπτονομίσματα δεν εμφανίστηκε από το πουθενά, πολλά είναι αποτέλεσμα πιρουνιού.

Με την ευρεία του έννοια, το fork είναι απλώς μια αλλαγή στο πρωτόκολλο blockchain που χρησιμοποιεί το λογισμικό για να αποφασίσει εάν μια συναλλαγή είναι έγκυρη ή όχι. Αυτό σημαίνει ότι σχεδόν οποιαδήποτε απόκλιση στο blockchain μπορεί να θεωρηθεί πιρούνι.

Για να καταλάβετε τι α πιρούνι και ειδικότερα σκληρό πιρούνι, Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε πρώτα την τεχνολογία blockchain.

Ένα blockchain είναι ουσιαστικά μια αλυσίδα που αποτελείται από μπλοκ δεδομένων που λειτουργούν ως ψηφιακό καθολικό στο οποίο κάθε νέο μπλοκ είναι έγκυρο μόνο αφού το προηγούμενο έχει επιβεβαιωθεί από τους επικυρωτές δικτύου. Τα δεδομένα στο blockchain μπορούν να ανιχνευθούν στην πρώτη κιόλας συναλλαγή στο δίκτυο.

Κατ 'αρχήν, όταν ένα blockchain χωρίζεται στα δύο, ονομάζεται "fork". Υπάρχουν διάφοροι τύποι πιρουνιών, με τους κυριότερους το σκληρό πιρούνι, το μαλακό πιρούνι et το προσωρινό πιρούνι. Τόσο τα σκληρά πιρούνια όσο και τα μαλακά πιρούνια διαδραματίζουν ζωτικό ρόλο στη διατήρηση της λειτουργίας και της διαχείρισης της βιομηχανίας blockchain.

Σε ορισμένα έργα blockchain, έχουν καθιερωθεί ενημερώσεις πρωτοκόλλου με τη μορφή hard fork από την έναρξη του έργου.

Τα σκληρά πιρούνια

Ένα σκληρό πιρούνι είναι μια αλλαγή πρωτοκόλλου που απαιτεί από όλους τους κόμβους του δικτύου να ενημερώσουν το λογισμικό τους για να συνεχίσουν να συμμετέχουν στο δίκτυο.

Οι κόμβοι της νέας έκδοσης του blockchain δεν πληρούν πλέον τους κανόνες του παλιού blockchain, αλλά μόνο τους νέους κανόνες. Το νέο blockchain αποκλίνει συνεχώς από την παλιά έκδοση.

Έτσι, ένα hard fork δημιουργεί δύο blockchain που συνυπάρχουν και κάθε blockchain διέπεται από το δικό του λογισμικό πρωτοκόλλου.

Ένα hard fork απαιτεί υποστήριξη της πλειοψηφίας (ή συναίνεση) από κατόχους νομισμάτων που είναι συνδεδεμένοι στο δίκτυο νομισμάτων.

Για ένα υιοθετείται το hard fork, ένας επαρκής αριθμός κόμβων πρέπει να ενημερωθεί στην πιο πρόσφατη έκδοση του λογισμικού πρωτοκόλλου. Αυτό τους επιτρέπει να χρησιμοποιούν το νέο νόμισμα και το blockchain.

Ας πάρουμε ως παράδειγμα του δικτύου Bitcoin. Καθώς το Bitcoin συνέχισε να προσελκύει όλο και περισσότερους χρήστες, οι συναλλαγές στο δίκτυο έγινε πιο ακριβό. Μερικά μέλη της κοινότητας άρχισαν να αμφισβητούν τους λόγους αυτού του φαινομένου.

Το πρόβλημα, είναι ότι με την πάροδο του χρόνου, ολόκληρη η κοινότητα, συμπεριλαμβανομένων των ανθρακωρύχων, των προγραμματιστών και άλλων χρηστών, δεν μπορούσε να συμφωνήσει σχετικά με τον καλύτερο τρόπο για να επιτευχθεί αυτή η αλλαγή. Μετά από πολλά χρόνια συζήτησης, προέκυψαν δύο κυρίαρχες σχολές σκέψης.

Γιατί συμβαίνουν τα σκληρά πιρούνια;

Εάν τα σκληρά πιρούνια μπορούν να μειώσουν σημαντικά την ασφάλεια ενός blockchain, γιατί συμβαίνουν; Η απάντηση είναι απλή. Τα σκληρά πιρούνια είναι απαραίτητες αναβαθμίσεις για τη βελτίωση του δικτύου καθώς η τεχνολογία blockchain συνεχίζει να εξελίσσεται.

Διάφοροι λόγοι μπορεί να προκαλέσουν σκληρό πιρούνι, και όχι όλοι αρνητικοί:

• Προσθέστε χαρακτηριστικά   
• Διορθώστε τους κινδύνους ασφαλείας    
• Επιλύστε μια διαφωνία εντός της κοινότητας ενός κρυπτονομίσματος   
• Αντίστροφες συναλλαγές στο blockchain

Το σκληρό πιρούνι μπορεί επίσης να συμβεί τυχαία. Συχνά, αυτά τα περιστατικά επιλύονται γρήγορα και όσοι δεν συμφωνούσαν πλέον με το κύριο blockchain πέφτουν πίσω και συμμετέχουν μετά συνειδητοποίησε τι έγινε.

Ομοίως, τα σκληρά πιρούνια που προσθέτουν χαρακτηριστικά και βελτιώνουν το δίκτυο γενικά επιτρέπουν σε όσους αποτυγχάνουν να επιτύχουν συναίνεση να ενταχθούν στην κύρια αλυσίδα.

Μαλακά πιρούνια  

Το soft fork είναι ένα είδος ενημέρωσης λογισμικού στο blockchain. Μόλις υιοθετηθεί από όλους τους χρήστες, αποτελεί τα νέα πρότυπα ειδικά για το νόμισμα.

Τα μαλακά πιρούνια έχουν χρησιμοποιηθεί για να φέρουν νέες δυνατότητες, συνήθως σε επίπεδο προγραμματισμού τόσο Bitcoin όσο και Ethereum. Καθώς το τελικό αποτέλεσμα είναι μια ενιαία αλυσίδα μπλοκ, οι αλλαγές είναι συμβατές προς τα πίσω με μπλοκ πριν από το πιρούνι.

Με απλά λόγια, ένα soft fork δίνει κίνητρα στο παλιό blockchain να αποδεχθεί τους νέους κανόνες. Επομένως, για αποδοχή τόσο ενημερωμένων μπλοκ όσο και παλαιών μπλοκ συναλλαγών.

Έτσι, σε αντίθεση με ένα hard fork, ένα soft fork διατηρεί το παλιό blockchain διατηρώντας δύο μονοπάτια με διαφορετικά σύνολα κανόνων. Ένα παράδειγμα μαλακού πιρουνιού που εφαρμόστηκε με επιτυχία είναι η ενημέρωση πρωτοκόλλου Bitcoin SegWit του 2015.

Πριν από την ενημέρωση του SegWit, το πρωτόκολλο Bitcoin ήταν και πιο ακριβό, περίπου 30 $ ανά συναλλαγή και περισσότερο. Οι δημιουργοί αυτού που θα γινόταν η ενημέρωση SegWit αναγνώρισαν ότι τα δεδομένα υπογραφής αντιπροσωπεύουν περίπου το 65% ενός μπλοκ συναλλαγών. Επομένως, η SegWit πρότεινε να αυξηθεί το μέγεθος του μπλοκ αποτελεσματικό από 1 MB έως 4 MB.

Η ιδέα πίσω από αυτήν την αύξηση ήταν να διαχωριστούν ή να αφαιρεθούν δεδομένα υπογραφής από δεδομένα συναλλαγών σε κάθε μπλοκ της αλυσίδας μπλοκ, ελευθερώνοντας χώρο για μεγαλύτερη απόδοση συναλλαγών ανά μπλοκ. Εφαρμόζοντας ένα soft fork, η παλιά αλυσίδα μπλοκ Bitcoin ήταν σε θέση να δεχτεί νέα μπλοκ Μπλοκ 4 MB και 1 MB Την ίδια στιγμή.

Μέσω μιας έξυπνης διαδικασίας μηχανικής που μορφοποίησε νέους κανόνες χωρίς να παραβιάζει τους παλιούς, το soft fork επέτρεψε στους παλιούς κόμβους να επικυρώσουν και νέα μπλοκ.

SegWit – ένα soft fork του blockchain Bitcoin

Το SegWit είναι μια συμβατή αναβάθμιση του πρωτοκόλλου Bitcoin που αλλάζει βαθιά τη δομή των συναλλαγών μετακινώντας δεδομένα υπογραφής (ο μάρτυρας ή ο μάρτυρας) σε ξεχωριστή βάση δεδομένων (διαχωρίζονται).

Ο κύριος σκοπός του είναι να διορθώσει την ευκαμψία των συναλλαγών, αλλά επιτρέπει επίσης την αύξηση της συναλλακτικής ικανότητας του Bitcoin, τη βελτίωση της επαλήθευσης των υπογραφών και τη διευκόλυνση μελλοντικών τροποποιήσεων του πρωτοκόλλου.

Αυτοί που υπερασπίστηκαν την πρόταση " SegWit » θεώρησε ότι δεν ήταν απαραίτητο να αυξηθεί το μέγεθος των μπλοκ Bitcoin επ' αόριστον, λόγω προβλημάτων επεκτασιμότητας· η σωστή λειτουργία ενός κόμβου θα απαιτούσε τότε πολλούς πόρους υλικού.

Το πιο σημαντικό, πίστευαν στο όριο μεγέθους μπλοκ ενός megabyte που πρόσθεσε ο Satoshi Nakamoto στο Bitcoin το 2010. Για να παραμείνουν ευθυγραμμισμένοι με το όραμα του Nakamoto, αυτή η ομάδα ερεύνησε έναν τρόπο να επιτρέψει περισσότερες συναλλαγές ανά μπλοκ διατηρώντας το μέγιστο μέγεθος μπλοκ ίδιο. και έτσι γεννήθηκε ο SegWit.

Διαφορά μεταξύ σκληρού πιρουνιού και μαλακού πιρουνιού

Τα σκληρά πιρούνια δεν είναι ο μόνος τρόπος για να αναβαθμίσετε το λογισμικό πίσω από ένα κρυπτονόμισμα. Από την άλλη πλευρά, τα μαλακά πιρούνια θεωρούνται ως μια πιο ασφαλής και συμβατή εναλλακτική λύση, πράγμα που σημαίνει ότι οι κόμβοι που δεν αναβαθμίζονται σε νεότερες εκδόσεις θα εξακολουθούν να βλέπουν την αλυσίδα ως έγκυρη.

Η κύρια διαφορά μεταξύ ενός hard fork και ενός soft fork είναι η ανάγκη ενημέρωσης του λογισμικού του κόμβου.

Οι κόμβοι της νέας έκδοσης του blockchain δέχονται τους κανόνες της παλιάς για δεδομένο χρόνο, εκτός από τους νέους κανόνες, και το δίκτυο διατηρεί την παλιά έκδοση ενώ δημιουργείται η νέα.

Ένα soft fork μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την προσθήκη νέων χαρακτηριστικών και λειτουργιών που δεν αλλάζουν τους κανόνες που πρέπει να ακολουθεί ένα blockchain. Συχνά χρησιμοποιούνται για την υλοποίηση νέων δυνατοτήτων σε επίπεδο προγραμματισμού.

Για να κατανοήσετε καλύτερα τη διαφορά μεταξύ σκληρού πιρουνιού και μαλακού πιρουνιού, μπορεί να θεωρηθεί ως μια βασική αναβάθμιση λειτουργικού συστήματος σε φορητή συσκευή ή υπολογιστή.

Μετά την αναβάθμιση, όλες οι εφαρμογές στη συσκευή θα εξακολουθούν να λειτουργούν με τη νέα έκδοση λειτουργικού συστήματος. Ένα hard fork, σε αυτό το σενάριο, θα ήταν μια πλήρης αλλαγή σε ένα νέο λειτουργικό σύστημα. Σε ένα από τα άρθρα μας εξηγούμε Όλα όσα πρέπει να ξέρετε για τα Crypto Airdrops