Het regelgevingskader van het bankbestuur

La bankbeheer, d.w.z. de processen en organen die zijn opgezet voor hun leiding en controle, is een cruciaal vraagstuk voor de stabiliteit van het financiële systeem. De bankschandalen van de afgelopen decennia hebben het belang van een solide regelgevingskader op dit gebied benadrukt.

De regelgevende autoriteiten hebben daarom geleidelijk aan versterkt vereisten voor het verbeteren van de praktijk van bestuur. Nieuwe internationale en Europese normen hebben de nationale wetgeving aangevuld om een ​​raamwerk te bieden voor het bestuur van het bankwezen.

In dit artikel geven we een overzicht van de belangrijkste hervormingen van de regelgeving die het bankbestuur beheersen.

een ding is zeker:De aandeelhouders, managers, directeuren en toezichthouders van banken worden nu geconfronteerd met toenemende eisen op het gebied van interne controle, risicobeheer en monitoring. Deze vooruitgang op regelgevingsgebied is erop gericht de duurzaamheid van het banksysteem te garanderen.

Laten we gaan!!

🌿 Wat zijn bankregels?

Allereerst is het noodzakelijk om onderscheid te maken prudentiële regulering of toezicht die bankregelgeving vormen.

De eerste is het definiëren van de operationele regels, terwijl de tweede is om deze af te dwingen en eventueel overtredingen te bestraffen. Het is daarom een bestuursmechanisme.

Per definitie, prudentiële regelgeving voor het bankwezen is het geheel van maatregelen die de risico’s die door de verschillende onderdelen van het banksysteem worden gegenereerd, verminderen of beter overnemen.

Artikel om te lezen: Wat zijn de risico's van islamitisch bankieren?

Spreken over het regelgevingskader voor het bestuur van het bankwezen betekent spreken over regulering en toezicht. Daar regulering en toezicht op het bankwezen lijken daarom essentiële elementen die moeten worden geïntegreerd om de duurzaamheid van de instelling te waarborgen.

Regulering draagt ​​gedeeltelijk bij aan het oplossen van de problemen van informatieasymmetrie tussen leners en geldschieters die problemen van averechtse selectie en moreel risico creëren.

Het regelgevingskader van bankgovernance vereist naleving van prudentiële regelgeving. Prudentiële regelgeving maakt het mogelijk:

harmoniseren de voorwaarden voor het uitoefenen van concurrentie tussen banken, om de stabiliteit en soliditeit van het systeem te behouden;

Aansterken bankveiligheid door het vaststellen van normen voor eigen vermogen en het gebruik ervan;

aanpassen de werking van banken op marktontwikkelingen.

🌿 Banktoezichthouders

De naleving van prudentiële normen wordt verzekerd door bepaalde actoren wier rol essentieel is. Het gaat over :

 ✔️ Het Bazels Comité 

Haar missie is versterken veiligheid en betrouwbaarheid van het financiële systeem. Het vaststellen van minimumnormen op het gebied van prudentieel toezicht; het verspreiden en bevorderen van de beste bank- en toezichtpraktijken en het bevorderen van internationale samenwerking op het gebied van prudentieel toezicht.

✔️ De Autoriteit Financiële Markten 

Het heeft tot taak de bescherming van spaarders te waarborgen in het kader van bedrijven die een beroep doen op overheidssparen. Als onderdeel van de introductie van financiële instrumenten op de financiële markten, zorgt het voor de regelmatigheid van de informatie die aan de spelers wordt verstrekt.

✔️ De Adviescommissie Financiële Wet- en Regelgeving 

Haar opdracht bestaat erin advies uit te brengen over alle ontwerpen van normatieve teksten van algemene strekking die betrekking hebben op het bank-, financiële en verzekeringswezen, op voordracht van de minister van Economie.

✔️ De Commission Bancaire werd in januari 2010 de Prudentiële Toezichthouder

Deze commissie is verantwoordelijk voor het toezicht op de naleving van de wet- en regelgeving die op hen van toepassing is en voor de bestraffing van geconstateerde inbreuken. Het ziet er ook op toe dat de regels van goed beroepsgedrag worden nageleefd.

🌿 Bronnen van falende bankgovernance

Het regelgevingskader voor het bestuur van het bankwezen streeft ernaar mislukkingen verminderen. In feite is marktimperfectie een van de factoren die het falen van banken verklaart.

De aard van de markt veroorzaakt onvolkomenheden die disfuncties creëren die tot een financiële crisis kunnen leiden. Dit is informatie-asymmetrie.

Het kenmerkt elke situatie waarin twee (of meer) personen belangrijke beslissingen moeten nemen over dezelfde gebeurtenis. Maar hebben niet dezelfde kwantiteit en kwaliteit van informatie over dit evenement. Het kan al dan niet vrijwillig zijn.

Informatieasymmetrie leidt ertoe dat partijen ongunstige selecties en moreel risico maken.

✔️ Negatieve selectie

Ongunstige selectie of antiselectie is een statistisch en economisch fenomeen. Het is een vorm van agency-conflict. In een agency-relatie is dit probleem in wezen gebaseerd op onzekerheid over het type agent, in tegenstelling tot moreel risico.

Dit probleem van averechtse selectie wordt zelfs nog meer geaccentueerd in bankbedrijven waar de relatie op verschillende niveaus ligt.

In een ideale wereld, à la Arrow-Debreu waar de informatie is perfect en gratis, kan de bank de acties van de kredietnemer voorspellen en een rentetarief vaststellen dat overeenkomt met het risico van het project.

In dit geval gaat de klassieke theorie ervan uit dat een toename van het risico zal resulteren in een stijging van de rente, aangezien onzekerheid wordt gekenmerkt door imperfecte en asymmetrische informatie tussen de verschillende actoren.

✔️ Moreel risico of moreel risico

Per definitie duidt moreel risico op een pervers effect dat kan optreden in bepaalde risicosituaties, in een relatie tussen twee agenten of twee contractpartijen.

Moreel risico verscheen voor het eerst in het verzekerings- en bankwezen. Het was mogelijk dat er een verzekerde was verhoog uw risicobereidheid, vergeleken met de situatie waarin hij de negatieve gevolgen van een claim volledig zou dragen.

In bankondernemingen kan een stijging van de rentetarieven leners ertoe aanzetten om, na het verkrijgen van hun lening, meer risicovolle projecten te ondernemen dan verwacht om hun inkomsten te verhogen.

Moreel risico komt dus overeen met een situatie waarin de onvolledigheid van informatie voortkomt uit niet-waarneembare acties en gedragingen. Het is een vorm postcontractueel opportunisme die optreedt wanneer de uitgevoerde acties niet kunnen worden onderscheiden.

artikel te lezene: Wat zijn de componenten van het islamitische financiële systeem?

Om deze problemen van moreel risico en averechtse selectie aan te pakken, blijkt financiële bemiddeling de oplossing te zijn efficiënter in het oplossen van problemen prikkels die de kredietmarkt beïnvloeden in de context van asymmetrische informatie.

🌿 Financiële intermediatie als oplossing voor informatieasymmetrieproblemen

✔️ Transactiekosten

Transactiekosten zijn kosten die verband houden met een economische uitwisseling, specifiek een markttransactie. Met deze kosten wordt geen rekening gehouden in de context van pure en perfecte concurrentie. Het kan direct (beurscommissie) of indirect zijn.

Alle kosten die door deze acties worden veroorzaakt, vormen de transactiekosten die Carl J. Dahlman (1979) groepeert in drie categorieën:

Onderzoeks- en informatiekosten : prospectie, vergelijking van de prijs-kwaliteitverhouding van de verschillende aangeboden diensten, marktonderzoek, enz. Het gaat ook omonderhandelings- en beslissingskosten : opstellen en sluiten van een contract enz.

Toezicht- en handhavingskosten : kwaliteitscontrole van de dienst, verificatie van de levering, enz.

Dit concept maakt het volgens Coase mogelijk om uit te leggen waarom alle transacties geen markttransacties zijn, en dus het bestaan ​​van bedrijven of firma's, die deze kosten effectief kunnen beperken door samenwerking tussen werknemers op te leggen.

We begrijpen dus waarom transactiekosten een eerste verklarende factor zijn voor de aanwezigheid van financiële intermediairs. Deze kosten vertegenwoordigen de reden van zijn » de activiteit van tussenpersonen (Descamps en Soichot, 2002).

Als het om kleine spaarders en kredietnemers gaat, zijn de kosten van onderzoek onbetaalbaar.

Het bestaan ​​van banken wordt gerechtvaardigd door hun vermogen om spaargelden te mobiliseren. Deze besparingen staan ​​ten dienste van langetermijninvesteringen, terwijl tegelijkertijd de liquiditeit van de spaarders en de duurzaamheid van de financiering behouden blijven.

✔️ Portefeuillediversificatie

Het begrip diversificatie verwijst naar de diversiteit aan effecten waaruit een portefeuille bestaat. Een portefeuille met slechts één effect is niet gediversifieerd. Diversificatie is dus een methode om het risico van kapitaalverlies te beheersen.

De diversificatie van de portefeuille moet het mogelijk maken zich te beschermen tegen de risico's die gepaard gaan met het aanhouden van een beperkt aantal effecten.

Dat is wat ik zoek financiële bemiddeling. Alle benaderingen van financiële intermediatie zijn het erover eens dat de risico's van direct contact tussen kredietnemers en kredietverstrekkers moeten worden beperkt.

Het vermogen om portefeuilles te diversifiëren is een andere belangrijke functie van financiële intermediatie, wat hun vooraanstaande positie in de financiering van de economie verklaart.

De financiële theorie leert dat een deel van het portefeuillerisico kan worden geneutraliseerd door diversificatie van activa het bevat.

Gedifferentieerde risicoaversie maakt ook de aanwezigheid van financiële intermediairs essentieel, voor wie risico een inherent onderdeel van hun activiteiten is, terwijl niet-financiële agenten dit alleen accepteren door premies te eisen. te groot voor de kredietverstrekker.

Niet-financiële agenten zullen risico's overdragen aan financiële intermediairs in ruil voor een vermindering van hun inkomsten.

✔️ Informatie kosten

Het verstrekken van krediet is een beslissing die zowel onomkeerbaar als riskant is. Het rendement op investeringen hangt af van een toekomst en een min of meer gedetailleerde analyse van de huidige situatie.

Omdat de toekomst onzeker is, beschikt de kredietverstrekker in de meeste gevallen niet over voldoende informatie over zijn of haar kredietnemers, wat soms enorme kosten met zich meebrengt. Het zijn informatiekosten.

Als u echter binnen zes maanden uw persoonlijke financiën onder controle wilt krijgen, raad ik u deze gids ten zeerste aan.

HET IS JOUW PLAATS LAAT JE HEBBEN IN COMMENTAAR