Wszystko, co musisz wiedzieć o forkach w kryptografii

Na świecie kryptowaluty, używamy nazwy widelec do wyznaczenia łańcucha blokowego, który dzieli się na dwa różne podmioty z określonego bloku w przypadku „ twardy widelec ” lub przechodzi poważną aktualizację w całej swojej sieci w przypadku „ miękki widelec „. Jak wiadomo, żadna grupa nie ma pełnej kontroli nad siecią blockchain. Każdy użytkownik sieci może wziąć udział, pod warunkiem, że będzie postępował zgodnie ze zdefiniowanym mechanizmem zwanym algorytmem konsensusu. Co się jednak stanie, jeśli zajdzie potrzeba zmiany tego algorytmu?

Cóż, widelec jest wynikiem modyfikacji protokołu konsensusu blockchain. Twardy widelec ma miejsce, jeśli nowy łańcuch bloków trwale oddzieli się od pierwotnego łańcucha bloków.

Aby kontynuować uczestnictwo, wszyscy użytkownicy sieci muszą zaktualizować swoje oprogramowanie. Fork Bitcoin Cash oryginalnego blockchaina Bitcoina jest najbardziej znanym przykładem hard forka.

W tym artykule omówimy koncepcję „widelec„w kryptografii. Ale wcześniej radzimy przeczytać nasz artykuł na temat nonce kryptograficzne.

Chodźmy

Co to jest widelec w kryptografii?

Na początku, był Bitcoin, który został zaprojektowany, aby funkcjonować jako zdecentralizowana cyfrowa alternatywa dla gotówki. Z biegiem czasu pojawiły się bardziej wyspecjalizowane waluty, takie jak Marszczyć et Monero, Ces nowe kryptowaluty nie pojawiło się znikąd, wiele z nich powstało w wyniku rozwidlenia.

W najszerszym znaczeniu widelec to po prostu zmiana w protokole łańcucha blokowego, którego oprogramowanie używa do decydowania, czy transakcja jest ważna, czy nie. Oznacza to, że prawie każdą rozbieżność w łańcuchu bloków można uznać za rozwidlenie.

Aby zrozumieć, co A fork, a w szczególności hard fork, konieczne jest najpierw zrozumienie technologii blockchain.

Blockchain to zasadniczo łańcuch składający się z bloków danych, który działa jak cyfrowa księga, w której każdy nowy blok jest ważny dopiero po potwierdzeniu poprzedniego przez walidatory sieciowe. Dane w łańcuchu bloków można prześledzić od pierwszej transakcji w sieci.

W zasadzie, kiedy łańcuch blokowy dzieli się na dwie części, nazywa się to „widelcem”. Istnieje kilka rodzajów widelców, z których główne to twardy widelec, miękki widelec et tymczasowy widelec. Zarówno hard forki, jak i soft forki odgrywają kluczową rolę w utrzymaniu funkcjonowania i zarządzaniu branżą blockchain.

W niektórych projektach blockchain aktualizacje protokołów w formie hard forków zostały ustanowione od momentu uruchomienia projektu.

Twarde widelce

Twardy widelec to zmiana protokołu wymagająca od wszystkich węzłów w sieci aktualizacji oprogramowania, aby móc nadal uczestniczyć w sieci.

Węzły nowej wersji blockchaina nie spełniają już zasad starego blockchainu, a jedynie nowe zasady. Nowy blockchain stale odbiega od starej wersji.

W ten sposób hard fork tworzy dwa łańcuchy bloków, które współistnieją, a każdy łańcuch bloków jest zarządzany przez własne oprogramowanie protokołu.

Hard fork wymaga wsparcia większości (lub konsensusu) ze strony posiadaczy monet podłączonych do sieci monet.

Dla przyjęto hard fork, należy zaktualizować wystarczającą liczbę węzłów do najnowszej wersji oprogramowania protokołu. Dzięki temu mogą korzystać z nowej monety i blockchainu.

Weźmy jako przykład sieci Bitcoina. Ponieważ Bitcoin nadal przyciągał coraz więcej użytkowników, transakcje w sieci stał się droższy. Część członków społeczności zaczęła kwestionować przyczyny tego zjawiska.

Problem, czy to z czasem cała społeczność, łącznie z górnikami, programistami i innymi użytkownikami, nie mogła dojść do porozumienia co do najlepszego sposobu wprowadzenia tej zmiany. Po kilku latach dyskusji wyłoniły się dwie dominujące szkoły myślenia.

Dlaczego pojawiają się twarde widelce?

Jeśli twarde widelce mogą znacząco obniżyć bezpieczeństwo łańcucha bloków, dlaczego tak się dzieje? Odpowiedź jest prosta. Hard forki są niezbędnymi ulepszeniami w celu ulepszenia sieci w miarę ciągłego rozwoju technologii blockchain.

Hard fork może spowodować kilka przyczyn i nie wszystkie są negatywne:

• Dodać funkcje   
• Napraw zagrożenia bezpieczeństwa    
• Rozwiąż spór w społeczności kryptowaluty   
• Transakcje odwrotne na blockchainie

Hard forki mogą się również zdarzyć przez przypadek. Często takie incydenty są szybko rozwiązywane, a ci, którzy nie byli już zgodni z głównym blockchainem, wycofują się i dołączają później zrozumiał, co się stało.

Podobnie hard forki dodające funkcje i ulepszające sieć zazwyczaj pozwalają tym, którym nie uda się osiągnąć konsensusu, na dołączenie do głównego łańcucha.

Miękkie widelce  

Soft fork to rodzaj aktualizacji oprogramowania do blockchainu. Gdy tylko zostanie przyjęty przez wszystkich użytkowników, stanowi nowe standardy specyficzne dla danej waluty.

Soft forki zostały wykorzystane do wprowadzenia nowych funkcji, zwykle na poziomie programowania zarówno Bitcoina, jak i Ethereum. Ponieważ efektem końcowym jest pojedynczy łańcuch blokowy, zmiany są wstecznie kompatybilne z blokami sprzed rozwidlenia.

Mówiąc najprościej, miękki fork zachęca stary łańcuch bloków do zaakceptowania nowych zasad. Dlatego należy akceptować zarówno zaktualizowane bloki, jak i stare bloki transakcji.

Zatem w przeciwieństwie do hard forku, soft fork utrzymuje stary łańcuch bloków, utrzymując dwie ścieżki z różnymi zestawami reguł. Przykład miękkiego widelca pomyślnie wdrożona jest aktualizacja protokołu Bitcoin SegWit 2015.

Przed aktualizacją SegWit protokół Bitcoin był zarówno droższy, około 30 dolarów za transakcję, jak i dłuższy. Twórcy aktualizacji SegWit uznali, że dane podpisów stanowią około 65% bloku transakcyjnego. Dlatego SegWit zaproponował zwiększenie rozmiaru bloku obowiązuje od 1 MB do 4 MB.

Ideą tego zwiększenia było oddzielenie lub usunięcie danych podpisu od danych transakcyjnych w każdym bloku łańcucha bloków, zwalniając miejsce dla większej przepustowości transakcyjnej na blok. Stosując miękki fork, stary łańcuch bloków Bitcoin był w stanie zaakceptować nowe bloki Bloki 4 MB i 1 MB w tym samym czasie.

Dzięki sprytnemu procesowi inżynieryjnemu, który sformatował nowe reguły bez łamania starych, soft fork umożliwił starym węzłom również sprawdzanie poprawności nowych bloków.

SegWit – soft fork łańcucha blokowego Bitcoin

SegWit to wstecznie kompatybilna aktualizacja protokołu Bitcoin, która głęboko zmienia strukturę transakcji poprzez przenoszenie danych podpisu (świadek lub świadek) w oddzielnej bazie danych (segregowane).

Jego głównym celem jest korygowanie plastyczności transakcji, ale pozwala także na zwiększenie możliwości transakcyjnych Bitcoina, usprawnienie weryfikacji podpisów oraz ułatwienie przyszłych modyfikacji protokołu.

Ci, którzy bronili twierdzenia „ SegWit » uznał, że nie jest konieczne zwiększanie rozmiaru bloków Bitcoina w nieskończoność ze względu na problemy ze skalowalnością; prawidłowe funkcjonowanie węzła wymagałoby wówczas dużych zasobów sprzętowych.

Co ważniejsze, wierzyli w jednomegabajtowy limit rozmiaru bloku, który Satoshi Nakamoto dodał do Bitcoin w 2010 roku. Aby pozostać w zgodzie z wizją Nakamoto, grupa ta zbadała sposób, aby umożliwić więcej transakcji na blok przy zachowaniu maksymalnego rozmiaru bloku na tym samym poziomie. i tak narodził się SegWit.

Różnica między twardymi widelcami a miękkimi widelcami

Hard forki to nie jedyny sposób na aktualizację oprogramowania kryptowaluty. Z drugiej strony miękkie widelce są uważane za bezpieczniejszą i kompatybilną wstecznie alternatywę, co oznacza, że ​​węzły, które nie zostaną zaktualizowane do nowszych wersji, nadal będą postrzegać łańcuch jako ważny.

Główną różnicą pomiędzy hard forkiem a soft forkiem jest konieczność aktualizacji oprogramowania węzła.

Węzły nowej wersji blockchainu akceptują przez określony czas zasady starego, oprócz nowych, a sieć zachowuje starą wersję na czas tworzenia nowej.

Miękkiego widelca można użyć do dodania nowych funkcji i funkcji, które nie zmieniają zasad, których musi przestrzegać łańcuch bloków. Często są wykorzystywane do implementacji nowych funkcji na poziomie programowania.

Aby lepiej zrozumieć różnicę między twardymi i miękkimi forkami, można to traktować jako podstawową aktualizację systemu operacyjnego na urządzeniu mobilnym lub komputerze.

Po aktualizacji wszystkie aplikacje na urządzeniu będą nadal działać z nową wersją systemu operacyjnego. W tym scenariuszu hard fork oznaczałby całkowitą zmianę na nowy system operacyjny. W jednym z naszych artykułów wyjaśniamy Wszystko, co musisz wiedzieć o zrzutach kryptowalut